automobil — AUTOMOBÍL, Ă, automobili, e, s.n., adj. 1. s.n. Vehicul cu patru (rar, trei, şase) roţi pneumatice, mişcat de un motor cu explozie internă, cu aburi, cu electricitate sau aer comprimat; auto2. 2. adj. (Despre vehicule) care se mişcă cu ajutorul… … Dicționar Român
Automobil — Automobīl (grch. lat.), Motorwagen, Kraftwagen, Selbstfahrer, ein durch mechan. Kraft bewegtes Straßenfahrzeug. Der erste Versuch eines A. war Cugnots Dampfwagen von 1769; 1831 werden regelmäßige Dampfomnibusverbindungen zwischen Cheltenham und… … Kleines Konversations-Lexikon
Automobīl — (griech. lat., »selbstbeweglich«), soviel wie Motorwagen (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Automobil [1] — Automobil, s. Motorwagen … Lexikon der gesamten Technik
Automobil [2] — Automobil, s. Motorwagen … Lexikon der gesamten Technik
automòbīl — m 〈G automobíla〉 term. motorno vozilo na dvije osovine i četiri kotača raznih tipova i oblika, namijenjeno prijevozu putnika i (rjeđe) robe [povesti ∼om]; auto ✧ {{001f}}fr. ← lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Automobil — Automobil,das:⇨Auto(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Automobil — Sn erw. obs. (19. Jh.) Neoklassische Bildung. Entlehnt (ungefähr 1885) aus frz. automobile, einer neoklassischen Zusammensetzung aus gr. autós selbst (auto ) und l. mōbilis beweglich (also eine Hybridbildung, wohl in Analogie zu dem früheren frz … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
automobil — automòbīl m <G automobíla> DEFINICIJA term. motorno vozilo na dvije osovine i četiri kotača raznih tipova i oblika, namijenjeno prijevozu putnika i (rjeđe) robe [povesti automobilom]; auto, samovoz ETIMOLOGIJA fr. automobile ≃ auto 1 + lat … Hrvatski jezični portal
Automobil — ↑ Auto … Das Herkunftswörterbuch